Hoofdstuk tien: Corruptie van het rechtssysteem
Inhoudstafel
2. Het recht onder communistische tirannieën
a. Extralegaal beleid van staatsterreur
b. Steeds veranderende normen van goed en kwaad
c. De grondwet negeren
3. Hoe het communisme de rechtspraak in het Westen aantast
a. De morele grondslagen van de wet ondermijnen
b. De bevoegdheden van wetgeving en uitvaardiging van wettengrijpen
c. Verdraaide interpretaties van rechtbanken
d. Beperking van de rechtshandhaving
e. Buitenlandse wetten gebruiken om de Amerikaanse soevereiniteit te verzwakken
4. De geest van de wet herstellen
****
1. Wet en geloof
De wet is de ijzeren kracht van billijkheid en rechtvaardigheid die het goede bevestigt en het kwade bestraft. Wat goed en wat kwaad is moet begrepen worden door hen die wetten schrijven. Vanuit het perspectief van het geloof komen deze criteria van het goddelijke. De leringen van wijzen en religieuze geschriften vormen de basis voor de wetten die de menselijke samenleving beheersen.
De Codex van Hammurabi, uitgevaardigd in het oude Babylon, is een van de vroegste reeksen geschreven wetten die zijn gevonden. In het stenen tablet boven de code zelf staat een krachtig tafereel gegraveerd: Shamash, god van de zon en gerechtigheid, schenkt de wetten aan koning Hammurabi. Dit is de afbeelding van een god die een menselijke vorst het gezag verleent om zijn volk te regeren volgens de regels van de wet.
Voor de Hebreeën werden de Tien Geboden in het Oude Testament beschouwd als goddelijke en wereldlijke wet tegelijk – een traditie die de basis werd van de westerse rechtscultuur. Zowel bij de Romeinse keizers uit de vierde eeuw, als bij de Oost-Romeinse Justinianus I en zijn opvolgers, alsook bij de eerste van de Angelsaksische koningen van Groot-Brittannië, Alfred de Grote, nam het rechtssysteem de Tien Geboden en de christelijke leer als inspiratiebron. [1]
Aanhangers van religie geloven dat de wet, om als legitiem te worden beschouwd, moet voldoen aan goddelijke normen van goed en kwaad, en aan religieuze leringen. De gedachte achter geweldloze burgerlijke ongehoorzaamheid in de Verenigde Staten kan worden teruggevoerd op de vroegchristelijke leer. Toen de Romeinse keizer Gaius Caligula beval dat binnen de tempelmuren in Jeruzalem standbeelden van Caesar moesten worden opgericht en dat de christenen de Romeinse goden moesten aanbidden, kozen de christenen ervoor te worden gekruisigd of op de brandstapel te worden gezet in plaats van te gehoorzamen. Als zij het bevel hadden opgevolgd, zouden zij de eerste twee geboden hebben overtreden – met andere woorden, de keizer eiste dat de wereldlijke wet voorrang zou krijgen boven het goddelijke gebod, dat heilig en onschendbaar is.
In het algemeen kunnen de Tien Geboden in twee categorieën worden verdeeld. De eerste vier beschrijven de relatie tussen de mens en God – dat wil zeggen, wat de gepaste eerbied is voor God. De andere zes regelen de relaties tussen mensen en weerspiegelen in hun kern de leer om anderen lief te hebben zoals je jezelf liefhebt. De eerbied voor God is een gebod dat de mensheid in staat stelt om, onveranderd, de beginselen van billijkheid en rechtvaardigheid te handhaven.
Hetzelfde gold in het oude China, waar historisch gezien de wet werd uitgevaardigd bij keizerlijk decreet. De keizer, of ‘Zoon van de Hemel’, was verplicht de voorzienigheid en de beginselen van hemel en aarde te volgen. Dit is de ‘Tao’, of Weg, die door Lao Zi en de Gele Keizer werd doorgegeven. De Confucianistische geleerde Dong Zhongshu uit de Han Dynastie zei: “De grootsheid van Tao komt voort uit de hemel. De hemel verandert nooit, en de Tao ook niet.” [2] In het oude Chinese gebruik is ‘hemel’ niet een abstractie van natuurkrachten, maar verwijst het naar het goddelijke. Het geloof in de Tao van de hemel vormt het morele fundament van de Chinese cultuur. De keizerlijke wetgevende systemen die van dit geloof zijn afgeleid, hebben China duizenden jaren lang beïnvloed.
De Amerikaanse rechtsgeleerde Harold J. Berman meende dat het recht samengaat met de algemene beginselen van sociale moraal en geloof. Zelfs onder de scheiding van kerk en staat, zijn de twee wederzijds afhankelijk. In elke samenleving moeten de concepten van rechtvaardigheid en legaliteit hun wortels hebben in wat als heilig en sacraal wordt beschouwd. [3] Het moderne rechtssysteem behoudt vele facetten van religieuze ceremonie, wat zijn kracht versterkt.
2. Het recht onder communistische tirannieën
Communistische partijen zijn antitheïstische culten. Zij streven ernaar de banden van een samenleving met haar voorouderlijke cultuur en traditionele waarden te verbreken, en zij zullen in hun wetgevende beginselen nooit de leringen van rechtvaardige goden volgen. Het was nooit realistisch te verwachten dat communistische partijen oprechte pogingen zouden doen om eerlijkheid of rechtvaardigheid te handhaven.
a. Extralegaal beleid van staatsterreur
Van oudsher spreken de christenen over anderen liefhebben zoals wij onszelf liefhebben, en de confucianistische leer zegt dat de welwillende mens anderen liefheeft. Liefde is hier niet beperkt tot het enge concept van liefde tussen een man en een vrouw, of de liefde die bestaat tussen familieleden of vrienden. Liefde omvat ook welwillendheid, barmhartigheid, rechtvaardigheid, onbaatzuchtigheid en andere deugden. Met deze culturele grondslag is de wet niet alleen heilig, maar belichaamt ook de geest van liefde in de menselijke samenleving.
Geen enkel rechtssysteem kan hopen alle mogelijke vormen van conflicten in aanmerking te nemen en voor elk ervan een oordeel te vellen. Wetten moeten dus rekening houden met de subjectiviteit van alle partijen. Een rechter moet de geest van de wet volgen om een vonnis te vellen dat in overeenstemming is met het beginsel van welwillendheid.
In de tempel van Jeruzalem vermaande Jezus de Farizeeërs voor hun huichelarij, want hoewel zij zich strikt aan de woorden van Mozes hielden, hadden zij de deugden die de code voorschreef, zoals rechtvaardigheid, barmhartigheid en waarachtigheid, veronachtzaamd. Jezus zelf genas op de sabbat en zat met heidenen, want het ging hem om de geest van vriendelijkheid die in de leerstellingen besloten lag, niet alleen om de letterlijke betekenis.
Het communisme daarentegen is geworteld in haat. Het haat niet alleen God, maar ook de cultuur, levensstijl en tradities die het goddelijke voor de mensheid heeft geschapen. Marx nam geen blad voor de mond toen hij zijn verlangen uitte om zichzelf ten onder te laten gaan en de wereld met hem ten onder te laten gaan. Hij schreef aan zijn toekomstige vrouw: “Jenny, als we onze zielen maar aan elkaar kunnen lassen, dan zal ik met minachting mijn handschoen in het gezicht van de wereld werpen en zal ik als een schepper tussen de wrakstukken schrijden!” [4]
Sergej Gennadjevitsj Nechajev, een communistische terrorist in het tsaristische Rusland, schreef in zijn pamflet De revolutionaire catechismus dat de revolutionair “alle banden heeft verbroken die hem binden aan de sociale orde en de beschaafde wereld met al haar wetten, zeden en gewoonten, en met al haar algemeen aanvaarde conventies”. De revolutionair, aldus Nechajev, moet zichzelf zien als de aartsvijand van deze wereld en haar conventies, en “als hij met hen blijft leven is dat alleen maar om ze sneller te vernietigen.” [5]
Nechajevs gebruik van de kerkelijke term ‘catechismus’ voor zijn wetteloze visie wijst op de sekte-achtige minachting die het communisme koestert voor de mensheid en het goddelijke. “Hij is geen revolutionair als hij enige sympathie heeft voor deze wereld,” schreef Nechajev.
Lenin had een soortgelijke mening: “Dictatuur is een heerschappij die rechtstreeks op geweld berust en door geen enkele wet wordt beperkt. De revolutionaire dictatuur van het proletariaat is een heerschappij die gewonnen en gehandhaafd wordt door het gebruik van geweld door het proletariaat tegen de bourgeoisie, een heerschappij die door geen enkele wet wordt beperkt.” [6]
De politieke macht gebruiken om te doden, te folteren en collectieve straffen uit te delen zonder wettelijke beperkingen is niets anders dan staatsterrorisme, en het is de eerste stap die communistische regimes zetten wanneer zij aan de macht komen.
In de maanden na de omverwerping van de Russische regering door de bolsjewieken in 1917 werden honderdduizenden mensen gedood in de loop van de politieke strijd. De bolsjewieken richtten de Russische Buitengewone Commissie voor de Bestrijding van Contrarevolutie en Sabotage, afgekort de Tsjeka, op en verleenden haar de bevoegdheid tot standrechtelijke executies. Van 1918 tot 1922 hebben de Tsjekisten niet minder dan twee miljoen mensen zonder vorm van proces vermoord. [7]
Aleksandr Nikolajevitsj Jakovlev, voormalig propagandaminister van het Centraal Comité en lid van het Politbureau en Secretariaat van de Communistische Partij van de Sovjet-Unie, schreef dat alleen al in de 20e eeuw in Rusland zestig miljoen mensen waren omgekomen als gevolg van oorlog, honger en onderdrukking. Op basis van openbare archieven schatte Jakovlev het aantal mensen dat in Sovjet-vervolgingscampagnes om het leven was gekomen op twintig tot dertig miljoen. In 1987 richtte het Politburo van de Sovjet-Unie een commissie op, waarvan Jakovlev lid was, om gerechtelijke dwalingen onder het Sovjetbewind te onderzoeken. Na duizenden dossiers te hebben doorgenomen, schreef Jakovlev: “Er is een gevoel dat ik lange tijd niet heb kunnen afschudden. Het lijkt erop dat de daders van deze gruweldaden een groep mensen zijn die geestelijk gestoord zijn, maar ik vrees dat een dergelijke verklaring het risico inhoudt dat het probleem wordt overgesimplificeerd.” [8]
Om het duidelijker te stellen: Jakovlev zag dat de wreedheden die in het communistische tijdperk werden begaan, niet het resultaat waren van louter impulsen, maar eerder van zorgvuldige planning. Deze misdaden werden niet begaan voor het grotere goed van de wereld, maar vanuit een diepe haat tegen het leven zelf. De drijvende krachten achter het communisme begingen gruweldaden niet uit onwetendheid, maar uit kwaadwilligheid.
b. Steeds veranderende normen van goed en kwaad
Terwijl het communisme de rechtsstaat negeert om staatsterreur uit te oefenen, voert het voor de westerse landen een show op door te beweren dat het zich ertoe verbindt de wet te handhaven. Het doet dit om vrije samenlevingen te kunnen betrekken, infiltreren en ondermijnen door middel van handels- en economische partnerschappen, culturele uitwisseling en geopolitieke samenwerking. Zo heeft de Chinese Communistische Partij (CCP) aan het begin van China’s hervorming en openstelling in 1979 een ‘wet op de strafvordering’ aangenomen, ogenschijnlijk om de rechterlijke macht te versterken. Deze wet is echter nooit serieus ten uitvoer gelegd.
Volgens Marx is de wet een product van ‘klassenstrijd’ en een instrument dat de wil van de heersende klasse belichaamt. De wetten van een communistische partij komen niet voort uit God, noch uit een oprechte liefde voor het volk, noch uit de wens om een eerlijke en rechtvaardige samenleving te handhaven. De belangen van de heersende groep, dat wil zeggen, de communistische partij van een bepaald land, zijn alles wat telt. Naarmate de doelstellingen en belangen van de partij veranderen, veranderen ook haar wetten.
Natuurlijk nam de CCP, toen zij eenmaal de macht had gegrepen, de klassenstrijd als richtsnoer en ging over tot het beroven van de gehele burgerbevolking. Er werden wetten uitgevaardigd tegen het misdrijf van ‘contrarevolutionaire activiteiten’, die van toepassing waren op iedereen die zich verzette tegen het door de Partij gevoerde beleid van diefstal. De CCP bestrafte contrarevolutionairen met opsluiting of de dood.
Na de voltooiing van het proces van ‘massa-roof’ om het staatseigendom in te voeren, had de CCP een manier nodig om te behouden wat zij had gestolen. Zij verlegde haar prioriteiten naar economische ontwikkeling en voerde wetten in die privé-bezit beschermden. In wezen betekent dit weinig meer dan het beschermen van de gevestigde belangen van de partij. De wijdverbreide verplichte sloop van huizen van Chinezen om plaats te maken voor ontwikkelingsprojecten illustreert bijvoorbeeld de voortdurende inbreuk van het regime op het recht op privé-eigendom.
In maart 1999 kondigde de CCP de noodzaak aan om “het land te regeren volgens de wet”. [9] Een paar maanden later startte zij in het ganse land de vervolging van Falun Gong en richtte zij een Gestapo-achtig buitengerechtelijk orgaan op, het 610 Bureau, om de wrede campagne uit te voeren. Om zijn opdracht uit te voeren kreeg het 610 Bureau de bevoegdheid om alle wetten en gerechtelijke procedures te omzeilen, waardoor het het openbare veiligheidsapparaat en het gerechtelijk apparaat kon manipuleren om Falun Gong te onderdrukken.
De Partij creëert regelmatig nieuwe vijanden om haar tirannieke heerschappij over het Chinese volk te vernieuwen. De doelwitten van de vervolging veranderen voortdurend en omvatten de campagnes tegen landheren en kapitalisten, de massamoord op studenten op het Plein van de Hemelse Vrede in 1989, en de onderdrukking van Falun Gong-aanhangers en mensenrechtenadvocaten.
Bijgevolg moet de wet vaak worden gewijzigd. In de zeventig jaar dat de partij regeert, heeft zij vier grondwetten afgekondigd, waarvan de laatste sinds de invoering in 1982 viermaal is herzien. De CCP heeft ervaring opgedaan met verschillende politieke campagnes en heeft de wet gebruikt om haar motieven en daden aan te passen en te verhullen. Soms neemt zij niet eens de moeite om deze camouflage toe te passen.
c. De grondwet negeren
De grondwet van de Volksrepubliek China is doorspekt met breedsprakige taal in een poging te laten zien dat de CCP de rechtsstaat en beschaafde internationale normen is toegedaan. In de praktijk wordt de grondwet echter nooit strikt nageleefd en worden basisrechten zoals de vrijheid van meningsuiting, geloof en vereniging niet daadwerkelijk beschermd.
Volgens de marxistische theorie weerspiegelt de wet de wil van de heersende klasse, en niet de objectieve rechtvaardigheid. Voor een communistische partij is het aannemen en wijzigen van wetten om haar vijanden te onderdrukken en haar wil op te leggen aan de maatschappij, dan ook een vanzelfsprekendheid. In een dergelijk systeem wordt iedereen die de “wil van de heersende klasse” durft te betwisten – dat wil zeggen, iedereen die zich verzet tegen de belangen van de communistische partij – wettelijk vervolgd als klassenvijand, of het nu gaat om werkloze arbeiders, gedemobiliseerde soldaten, boeren van wie het land werd onteigend, mensenrechtenadvocaten, of gewoon mensen die moeite hebben om de eindjes aan elkaar te knopen.
Voor advocaten die in communistische landen werken, maken de wetten die in de boeken staan altijd plaats voor de belangen van het regime. Als een advocaat probeert de wet aan te halen en te pleiten voor gerechtigheid, zullen de rechter en de aanklager hem de mond snoeren door te spreken over de vermeende geest van de wet. Ze zeggen zelfs onbeschaamd dat de rechtbank door de communistische partij wordt geleid en haar bevelen moet opvolgen. Wat de gedachten van deze individuele rechtbankmedewerkers ook mogen zijn, wat zij zeggen weerspiegelt inderdaad de geest van de wet die onder communistische regimes bestaat.
In het Chinese rechtssysteem kunnen de rechters tijdens hoorzittingen over vervolgde Falun Gong beoefenaars dingen zeggen als: “Waarom brengt u de wet ter sprake? Ik geef alleen om politiek.” “De Partij staat geen verdediging toe. De woorden van de leiders zijn de wet.” “De Communistische Partij leidt het hof, dus moeten we de partijlijn volgen.” “Geen juridische procedure is nodig voor Falun Gong zaken.” “Praat me niet over geweten.” [10]
De Engelse filosoof Francis Bacon schreef ooit: “Eén slechte zin doet meer kwaad dan vele slechte voorbeelden. Want deze bederven slechts de stroom, de andere bederft de fontein.” [11] De wetten van de Communistische Partij, altijd aanpasbaar en slechts selectief in praktijk gebracht, bevatten geen heiligheid waaraan legitieme autoriteit kan worden ontleend. In de afgelopen eeuw heeft de geest van de wet die het rechtssysteem van de Partij beheerst ontelbare onrechtvaardigheden teweeggebracht en toezicht gehouden op de dood van honderd miljoen onschuldige mensen – een bloedschuld die geen enkele vertegenwoordiger van de communistische zaak ooit kan goedmaken.
“Een moordenaar moet met zijn leven betalen, net als een schuldenaar met geld,” zegt een Chinees spreekwoord. Als de Communistische Partij de wet werkelijk zou toepassen, zou zij aansprakelijk worden voor haar bloedige geschiedenis.
3. Hoe het communisme de rechtspraak in het Westen aantast
Evenals in de politiek, de economie, het onderwijs en andere facetten van de samenleving, ontsnapt ook de westerse rechtspraak niet aan infiltratie en ondermijning door het communistische spook. In communistische landen wordt de wet gemanipuleerd als een instrument om de heerschappij van het regime te handhaven, de ideologie van de communistische partij te versterken en het volk te onderdrukken. In vrije landen wil het spook de wet gebruiken om de normen van goed en kwaad te verdraaien, om het traditionele geloof en de morele grondslagen van de wet te ondermijnen, en om zich de wetgevende en handhavende macht toe te eigenen en zo demonische normen in praktijk te brengen.
De invloed van het communistische spook op de rechtsstaat is in het gehele Westen te vinden. Aangezien de Verenigde Staten de leider van de vrije wereld zijn, concentreert dit gedeelte zich op de erosie van de Amerikaanse rechtsinstellingen.
a. De morele grondslagen van de wet ondermijnen
Naarmate communistische partijen en hun verschillende volgelingen over de hele wereld het atheïsme en de evolutietheorie propageerden, werd het verband tussen de wet en goddelijke beginselen steeds meer verworpen. De geest van de wet begon te verschuiven van zijn goddelijke rol van het handhaven van eerlijkheid en rechtvaardigheid naar het uitdrukken van de wil van politieke belangen en radicale ideologie. De wet werd grotendeels gereduceerd tot een instrument van wraak, arbitrage, onderhandelingen en de toewijzing van voordelen. Dit opende de deur voor degenen die vergiftigd waren door het communisme om wetten aan te nemen die de samenleving ondermijnen en de mensheid dichter bij de vernietiging brengen.
Liberalisme en progressivisme verwerpen het traditionele geloof en morele oordeel, en zien moraliteit als een seculiere overeenkomst die verandert naar gelang van de ontwikkeling van de maatschappij. Het huwelijk wordt bijvoorbeeld beschouwd als een eenvoudig contract tussen twee mensen die bereid zijn hun verbintenis met elkaar aan te gaan, in plaats van een gelofte die ten overstaan van het goddelijke wordt afgelegd. Erkenning van het homohuwelijk is gebaseerd op de ogenschijnlijke premisse van vrijheid en vooruitgang – een premisse die kneedbaar is en onvermijdelijk zal leiden tot corruptie van het recht. De scheiding tussen traditionele moraliteit en rechtvaardigheid kwam tot uiting in een abortuszaak die in 1992 voor het Hooggerechtshof kwam. Drie rechters verklaarden: “Sommigen van ons als individuen vinden abortus beledigend voor onze meest elementaire principes van moraliteit, maar dat kan onze beslissing niet bepalen. Het is onze plicht om de vrijheid van allen te bepalen, niet om onze eigen morele code op te leggen.” [12]
Anders gezegd, de wet geeft voorrang aan vrijheid boven moraliteit, en de waarden van vrijheid en moraliteit staan los van elkaar. Maar vrijheid, zoals vastgelegd door de Amerikaanse Founding Fathers, is een ‘vanzelfsprekend’ principe, dat wil zeggen, geschonken door God – of zoals de Onafhankelijkheidsverklaring het zegt, “hun Schepper”. Het verwerpen van de universele normen die door de Schepper zijn vastgesteld om het bereik van de zogenaamde vrijheden te vergroten, is een methode die de duivel gebruikt om de wet te verdraaien en de mensheid naar haar ondergang te leiden.
b. De bevoegdheden van wetgeving en uitvaardiging van wetten grijpen
Voordat een nieuwe wet in werking treedt, doorloopt hij verschillende stadia, waaronder het opstellen ervan, de bekrachtiging door politici, de goedkeuring door de wetgevende macht en de tenuitvoerlegging door wetshandhavingsfunctionarissen. Er kunnen ook rechterlijke uitspraken over de wettigheid ervan volgen. Tijdens dit proces oefenen individuen of groepen in de academische wereld, de media, juridische kringen en zelfs de amusementsindustrie invloed uit op de voorbereiding en uitvaardiging van de wet. Het communistische spook heeft overal in de samenleving vertegenwoordigers gevonden om het te helpen het wetgevingsproces onder controle te krijgen. Verschillende lobbyisten hebben hun best gedaan om overheidsinstellingen te vullen met linkse mensen. In de justitiële tak werden zij rechters, openbare aanklagers en andere functionarissen die verantwoordelijk zijn voor de rechtspleging.
Presidenten doen alles wat in hun macht ligt om gelijkgezinde rechters voor het Hooggerechtshof te benoemen, of gebruiken hun uitvoerende bevoegdheden om het rechtssysteem te omzeilen. In het verleden hebben liberale presidenten in de VS de neiging gehad meer gratie te verlenen. In een recente regering heeft de president strafvermindering gegeven aan 1.385 veroordeelden en gratie verleend aan in totaal 212 veroordeelden, het grootste aantal sinds de regering van President Harry Truman. [13] In een van zijn laatste daden voor zijn vertrek uit het Witte Huis heeft de president strafvermindering gegeven aan 209 personen en gratie verleend aan 64 anderen. De meesten die gratie kregen waren niet-gewelddadige drugovertreders, maar één uitzondering was een man die was aangeklaagd en schuldig bevonden aan het lekken van 700.000 geheime militaire documenten. Met presidentiële clementie werd de straf van deze man verminderd, en hij zat minder dan 7 jaar van zijn 35-jarige straf uit. [14]
Hoewel de president de grondwettelijk vastgelegde bevoegdheid heeft om gratie te verlenen, druist een overmatig gebruik van deze bevoegdheid in tegen de functie en het doel van de wet, namelijk het bestraffen van wandaden en het steunen van goede burgers. In 1954 introduceerde toenmalig senator Lyndon B. Johnson uit Texas, die later de 36e president van de Verenigde Staten werd, het Johnson-amendement, een bepaling in de belastingwet die non-profitorganisaties, waaronder kerken, verbiedt bepaalde activiteiten te ontplooien. Overtreders kunnen hun belastingvrijstelling ingetrokken zien. Op hun hoede hebben sommige christelijke kerken hun predikanten opgedragen bepaalde onderwerpen te vermijden wanneer zij op de kansel spreken, met inbegrip van controversiële sociale kwesties zoals abortus, homoseksualiteit, euthanasie, stamcelonderzoek, enzovoort.
Het communistische spook heeft ook alle politieke groeperingen gemanipuleerd in een poging om de rechtshandhaving te veranderen door middel van verkiezingen voor openbare aanklagers. Een procureur generaal, naar zijn positie gestuurd door progressieve beschermheren en politieke groeperingen, ontsloeg 31 openbaar aanklagers tijdens zijn eerste week in functie. Hij riep op tot beëindiging van de ‘massale opsluitingen’ en gaf de rest van zijn staf opdracht niet langer mensen te vervolgen voor marihuanabezit. Vergelijkbare situaties doen zich voor in andere staten. De voorzitter van de vakbond van openbaar aanklagers in Los Angeles County zei dat het leek alsof openbare aanklagers werden aangespoord om te ‘kiezen’ welke wetten ze zouden handhaven. Volgens haar is het een ‘glibberig pad’ wanneer verkozen ambtenaren gevraagd wordt om de wetten te negeren die ze gezworen hebben te handhaven. [15]
Rechters hebben ook de bevoegdheid om bevelen van administratieve diensten in te trekken. Zo geeft de Amerikaanse immigratiewetgeving de president het recht om in noodsituaties buitenlanders de toegang te ontzeggen. Sommige door het liberalisme beïnvloede rechters beschouwden een recent door de president uitgevaardigd reisverbod echter als religieuze discriminatie. Hun vonnissen vertraagden het verbod meer dan vier maanden totdat de uitvoerende maatregel door het Hooggerechtshof werd bekrachtigd.
Aangezien advocaten een grote invloed hebben op rechterlijke uitspraken, kan de politieke voorkeur van een advocatenvereniging een directe invloed hebben op de vraag of de geest van de wet kan worden gevolgd. De oprichter van een landelijk opererende vereniging van advocaten was een zelfverklaarde socialist die in staatseigendom geloofde en zei dat het zijn uiteindelijke doel was om het communisme in te voeren. [16] De vereniging heeft tienduizenden leden in het hele land en een jaarlijks budget van honderden miljoenen. Zij spant rechtszaken aan ter ondersteuning van zaken als abortusrechten, het homohuwelijk en het recht van homoseksuelen om kinderen te adopteren.
Aanhangers van het liberalisme en het progressivisme bezetten belangrijke politieke posities in de Verenigde Staten en domineren de academische wereld, de media en sociale bewegingen. Hierdoor heeft het communistische spook ongekende macht kunnen uitoefenen over de wetgevende en gerechtelijke processen.
c. Verdraaide interpretaties van rechtbanken
Traditionele godsdiensten benadrukken het belang van persoonlijke verantwoordelijkheid. In de Bijbel gebruikt het boek Ezechiël vader en zoon als gelijkenis om goed en kwaad uit te beelden. Hoewel zij vader en zoon zijn, dragen zij de gevolgen van hun respectieve gedrag en zijn zij niet persoonlijk verantwoordelijk voor elkaars daden. Zoals de Bijbel zegt: “Want wat een mens zaait, dat zal hij ook oogsten.” Evenzo geloven de Chinezen dat goedheid goedheid voortbrengt en dat kwaad door de hemel zal worden gestraft.
Vrijheid betekent verantwoordelijkheid. Een mens heeft het recht en de vrijheid om zijn ideeën, spraak en daden te kiezen. Hij moet ook verantwoordelijk zijn voor zijn eigen keuzes. Als iemand een misdaad heeft begaan, moet hij dienovereenkomstig worden gestraft. Dit is het beginsel van rechtvaardigheid. Liberale rechters moedigen mensen echter aan zich aan hun verantwoordelijkheden te onttrekken en de verantwoordelijkheid te verschuiven naar de heersende sociale omstandigheden, zoals hun economische of raciale achtergrond, lichamelijke en geestelijke gezondheid, opleiding en andere demografische parameters, waardoor misdadigers hun wettelijke straf kunnen ontlopen.
Het verbieden van openbare geloofsuitingen
God is overal in het Amerikaanse leven. Het motto van de natie is ‘In God We Trust’, dat zelfs op het dollarbiljet staat. In de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring staat dat de Schepper elk van ons mensenrechten heeft gegeven. Alle Amerikaanse regeringsfunctionarissen, inclusief de president en rechters, zeggen “Zo waarlijk helpe mij God” wanneer zij worden beëdigd. De meest voorkomende afsluiting van presidentiële toespraken is “God bless America.” De Belofte van Trouw, die op openbare scholen wordt gereciteerd, beschrijft de Verenigde Staten als “één natie onder God”.
Sommige van deze tradities bestaan al meer dan tweehonderd jaar, bijna net zo lang als de oprichting van de Verenigde Staten. Maar in de afgelopen zestig jaar zijn ze voortdurend uitgedaagd door communistische volgelingen.
Een nationale vereniging van advocaten wil de Tien Geboden in de Verenigde Staten uit publieke ruimtes verwijderen. De beroemdste zaak deed zich voor in Montgomery, Alabama. In 2001 eiste de vereniging de verwijdering van een leisteen met de Tien Geboden die zich in de rotunda van de staatsrechtbank bevond. De groep vond een rechter die was aangesteld door een Democratische president om de zaak voor te brengen. In een vonnis van zesenzeventig pagina’s oordeelde de rechter in het voordeel van de advocatenvereniging.
De details van de uitspraak klinken misschien belachelijk. De rechter beweerde bijvoorbeeld dat de “plechtige ambiance van de rotonde”, de fresco’s achter de leisteen en de sfeer die werd gecreëerd door een raam met een waterval voldoende reden vormden om de Tien Geboden te laten verwijderen. De rechter zei ook dat de ‘schuine bovenkant’ van de leisteen op een open Bijbel leek en de kijkers het gevoel gaf “dat de Staat Alabama het Christendom bevordert, goedkeurt, begunstigt of verkiest”. [17]
Reeds in 1980 had het Hooggerechtshof verboden dat de Tien Geboden in openbare scholen zouden worden tentoongesteld. Deze beslissing was de katalysator van een algemene beweging in het hele land om de Tien Geboden uit het openbaar zicht te laten verwijderen. In Utah loofde de nationale vereniging van advocaten zelfs een beloning uit voor iedereen die bereid was om die gedenkplaten en leuzen aan te geven die nog niet waren weggehaald. [18]
Een Amerikaanse rechtbank oordeelde op 26 juni 2002 dat het openbare scholen verboden was ‘eedafleggingen’ te houden omdat daarin de woorden ‘onder God’ voorkwamen. Deze beslissing werd op 14 juni 2004 door het Hooggerechtshof vernietigd. [19]
Dit is een voortdurende juridische strijd. Het Amerikaanse volkslied, het motto, de Belofte van Trouw, schoolgebeden en dergelijke worden belaagd door atheïsten en linkse activisten. Verwijzingen naar ‘God’ of de Schepper, zoals in de Onafhankelijkheidsverklaring, weerspiegelen de goddelijke beginselen die aan de Amerikaanse grondwet ten grondslag liggen, en vormen geen schending van de rechten van de Amerikanen. Het publiekelijk tentoonstellen van de Tien Geboden en andere religieuze plaquettes onderstreept het diepe geloof van het Amerikaanse volk. In een natie die gebaseerd is op sterke spirituele tradities, geeft de opkomst van politieke bewegingen die trachten de openbare uitdrukking van geloof in het goddelijke te verbieden, aan in welke mate het communisme in het rechtssysteem is doorgedrongen.
Verandering van de geest van de grondwet door interpretatie en jurisprudentie
Bij het opstellen van de grondwet van de VS hebben de grondleggers de scheiding der machten vastgelegd, waarbij de rechterlijke macht oorspronkelijk de minste macht had. Het Congres (de wetgevende macht) is verantwoordelijk voor het aannemen van wetten; de president (de uitvoerende macht) is verantwoordelijk voor het uitvoeren en handhaven van de wetten die door het Congres zijn gemaakt; en het Hooggerechtshof (de rechterlijke macht) heeft noch de bevoegdheid om wetten aan te nemen noch om te regeren.
In 2002, toen het Hooggerechtshof een zaak behandelde over de Belofte van Trouw, bleek uit opiniepeilingen dat 90 procent van de Amerikanen voorstander was van het behoud van de zinsnede ‘onder God’. In het Huis van Afgevaardigden waren er 416 stemmen voor het behoud, tegen slechts drie tegen. [20] In de Senaat was het resultaat 99 tegen nul. [21] De stemmen in het congres weerspiegelden de echte mening van het Amerikaanse publiek.
Als gekozen vertegenwoordigers van het volk dienen de leden van het Congres en de president termijnen van twee tot zes jaar voordat zij herkozen moeten worden. Zolang het publiek en de maatschappij zich laten leiden door goddelijke normen van moraliteit, is de mate waarin de president en de leden van het Congres naar links kunnen vallen beperkt. Aan de andere kant hoeven de rechters van het Hooggerechtshof geen rekening te houden met de publieke opinie, aangezien zij hun positie levenslang bekleden. Bovendien zijn er maar negen rechters. Het is relatief gemakkelijker om de beslissingen van deze negen personen te beïnvloeden dan het is om de publieke opinie te veranderen.
In de Verenigde Staten is voor een grondwetswijziging de steun vereist van tweederde van het Congres en driekwart van de staten. Deze strenge maatregelen maken het moeilijk de grondwet rechtstreeks te wijzigen. Daarom bestaat de progressieve strategie er niet in de Grondwet rechtstreeks te wijzigen, maar haar opnieuw te interpreteren. Zij beschouwen de grondwet als een ‘levend’ en voortdurend ‘veranderend’ document. Gebruikmakend van het precedent van het Hooggerechtshof, zetten zij de opvattingen van links in de wet. Op deze manier oefenen zij heimelijk hun wil uit over de Grondwet, wat neerkomt op het ondermijnen ervan.
Het goddelijke gebod is niet langer het hoogste beginsel. De grondwet heeft een zware klap gekregen onder de voorzittershamer van liberale rechters van het Hooggerechtshof, aangezien hun uitspraken definitief zijn en zelfs door de president moeten worden gerespecteerd. De rechterlijke macht neemt een steeds groter deel van de autoriteit over van de drie takken die door de grondleggers zijn opgericht. In de praktijk hebben de rechters van het Hooggerechtshof gedeeltelijk wetgevende en zelfs uitvoerende bevoegdheden gekregen.
Liberale rechters van het Hooggerechtshof hebben de Amerikaanse samenleving opgezadeld met een aantal ernstige en moeilijk te verhelpen gevolgen. Zoals de zaken er nu voor staan, kan het Hooggerechtshof via hoorzittingen bevelen de Tien Geboden uit openbare scholen en ruimten te verwijderen, strafprocedures te herschrijven, belastingen te verhogen, rechten op abortus en het homohuwelijk te erkennen, de publicatie en vertoning van pornografie toe te staan, enzovoort.
De toenemende suprematie van de rechterlijke macht in combinatie met de uitspraak van liberale rechters heeft het spook van het communisme een belangrijk instrument gegeven om zijn plannen te verwezenlijken.
Het promoten van obscene inhoud in de naam van vrijheid
De jaren zestig waren een tijdperk van ingrijpende veranderingen in de Amerikaanse samenleving. Linkse studenten waren de drijvende kracht achter de anti-oorlogsbeweging, rock ‘n’ roll, de hippiecultuur, de feministische beweging, seksuele bevrijding en andere anti-traditionele stromingen, die in het hele land chaos veroorzaakten.
De opperrechter van het Hooggerechtshof in deze periode was de liberaal Earl Warren. Tijdens Warren’s ambtstermijn als opperrechter deed het Hooggerechtshof zeer invloedrijke en verstrekkende uitspraken. Dit betrof onder andere het verbod op gebeden op openbare scholen en het toestaan van publicaties met seksueel expliciet materiaal. [22][23]
In haar boek The Supremacists: The Tyranny of Judges and How to Stop It, geeft grondwettelijk recht deskundige Phyllis Schlafly statistieken waaruit blijkt dat van 1966 tot 1970 het Hooggerechtshof vierendertig uitspraken deed die lagere rechterlijke beslissingen terzijde schoven om obscene inhoud te verbieden. [24] De uitspraken van het Hooggerechtshof waren niet ondertekend, en de meerderheidsopinie bestond uit slechts één of twee regels. Met andere woorden, zelfs de rechters zelf namen niet de moeite om hun beslissingen te rationaliseren.
In 1968 trok Hollywood zijn Motion Picture Production Code in en hief de beperkingen op obscene inhoud in films op. Een overvloed van verschillende soorten pornografische werken volgde spoedig, en vandaag hebben zij elke hoek van de maatschappij verzadigd.
Het Eerste Amendement van de Grondwet garandeert de vrijheid van meningsuiting. Het was bedoeld om het recht op het uiten van politieke meningen te waarborgen, niet om pornografie te vervaardigen en te verspreiden.
Legaliseren van drugsmisbruik
Terwijl de wereld zich opmaakte om het nieuwe jaar te verwelkomen op 31 december 2017, zond kabelnieuwszender CNN beelden uit met meerdere opnamen van een vrouwelijke verslaggeefster die marihuana rookte. Zichtbaar onder invloed, leek ze gedesoriënteerd en zich niet bewust van haar omgeving. De uitzending kreeg wijdverbreide kritiek. [25]
In 1996 werd Californië de eerste Amerikaanse staat die medische marihuana legaliseerde, en vele staten volgden al snel. In 2012 hadden Colorado en Washington marihuana voor ‘recreatief gebruik’ gelegaliseerd. In deze twee staten is het planten, produceren en verkopen van marihuana aan volwassenen volledig legaal. Sindsdien is het ook gelegaliseerd in Californië. In oktober 2018 legaliseerde de Canadese regering marihuanagebruik.
Drugs veroorzaken niet alleen ernstige schade aan het menselijk lichaam, maar zijn ook psychologisch verslavend. Eenmaal verslaafd, kunnen mensen morele remmingen opgeven om meer van de drug te krijgen. Aan de andere kant geloven voorstanders van het legaliseren van drugs dat het een effectieve manier zou zijn om de drugshandel terug te dringen. Zij zeggen dat legalisatie een strengere regulering van de drug mogelijk maakt, en dus een vermindering van druggerelateerde criminaliteit.
Regeringen verwachten dat het legaliseren van drugs miljarden dollars aan inkomsten zal opleveren. Maar het is niet moeilijk om in te zien dat naarmate meer mensen verslaafd raken, hun zin om te werken verliezen en een slechte gezondheid krijgen, de productiviteit zal dalen en de totale welvaart die door de maatschappij wordt gecreëerd zal krimpen. Het spreekt voor zich dat het legaliseren van drugs op lange termijn de inkomsten van de overheid niet kan doen toenemen. Verder zou de beoordeling van wat goed of fout is niet gebaseerd moeten zijn op economische winst, maar op goddelijke normen. De traditionele moraal ziet de menselijke vorm als heilig en geschapen naar de gelijkenis van het goddelijke. Westerse religies geloven dat het lichaam de tempel is van de Heilige Geest, terwijl men in het Oosten geloofde dat het lichaam door cultivatie verbeterd kan worden om een Boeddha of een Tao te worden. Drugsmisbruik is dus een daad van ontheiliging.
Volgens een rapport van de Los Angeles Times is een van de belangrijke figuren die lobbyen voor de legalisering van marihuana in de Verenigde Staten een rijke progressievist. [26] In maart 2017 schreven zes senatoren een brief aan het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken met het verzoek een onderzoek in te stellen naar deze persoon omdat hij zijn stichting gebruikt om het progressivisme in het buitenland te bevorderen en conservatieve regeringen te ondermijnen. [27]
De legalisering van drugs is een extra stap om mensen aan te moedigen hun remmingen te verliezen en zich af te sluiten van het goddelijke. Wanneer de maatschappij onrust en economische neergang ervaart, grijpen communisten hun kans om politieke macht te krijgen.
Het homohuwelijk legaliseren
Schlafly noemde twaalf methoden die rechters gebruiken om de moraal te ondermijnen: het herschrijven van de grondwet, het censureren van de erkenning van God, het herdefiniëren van het huwelijk, het ondermijnen van de soevereiniteit van de VS, het bedreigen van eigendomsrechten, het promoten van pornografie, het bevorderen van feminisme, het hinderen van de rechtshandhaving, het uitnodigen tot illegale immigratie, het zich bemoeien met verkiezingen, het overnemen van de rechten van ouders, en het heffen van belastingen. [28]
Het boek Genesis beschrijft de vernietiging van Sodom. Een van de misdaden die de inwoners van de verdoemde stad begingen, was homoseksualiteit. Dit is de oorsprong van de term ‘sodomie’, wat betekent seksuele relaties tussen mannen. Degenen met basiskennis van de Bijbel weten dat homoseksualiteit tegen de wil van God ingaat.
In juni 2015 oordeelde het Hooggerechtshof in een 5-4 beslissing dat het homohuwelijk een recht is dat door de grondwet wordt gegarandeerd. [29] Bij de uitspraak veranderde de toenmalige Amerikaanse president de banner op het officiële Twitter-account van het Witte Huis in de regenboogvlag ter ondersteuning van LHBT-rechten. De uitspraak van het Hooggerechtshof verbood de dertien staten die het homohuwelijk nog verboden, om hun wetten te handhaven. In augustus 2015 weigerde een griffier in Rowan County, Kentucky, huwelijksakten af te geven voor paren van hetzelfde geslacht vanwege haar overtuigingen. Ze werd later vijf nachten gevangen gezet omdat ze een bevel van een Amerikaanse federale rechtbank om de documenten af te geven negeerde. [30] In feite had de rechtbank haar grondwettelijke recht op vrijheid van geloof geschonden. In een reactie op de zaak van de griffier noemde voormalig gouverneur van Arkansas en voormalig Republikeins presidentskandidaat Mike Huckabee de uitspraak van het Hooggerechtshof over het huwelijk “gerechtelijke tirannie.” [31]
In 2019 hadden achtentwintig landen en gebieden het homohuwelijk officieel erkend of aanvaard, waaronder ontwikkelde westerse landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland, Spanje, Noorwegen, Denemarken, Finland, Zweden, Portugal, België, Australië, Nieuw-Zeeland en Canada. De wet heeft de macht om de moraal te versterken of haar beweging in een nieuwe richting te beïnvloeden. Het legaliseren van gedrag dat afwijkt van de traditionele morele waarden is hetzelfde als de regering en de wetten toelaten om de mensen te trainen om de moraliteit te verraden en de goddelijke geboden ongehoorzaam te zijn.
Onder invloed van de politieke correctheid kan kritiek op de chaos waarin onze samenleving verkeert – of die nu afkomstig is van de bevolking, burgerverenigingen of religieuze groeperingen in het bijzonder – gemakkelijk geëscaleerd worden tot het niveau van de politiek of de wet, en resulteren in beperkingen van de vrije meningsuiting of andere straffen. Na de legalisering van immoreel gedrag worden degenen die commentaar of kritiek leveren op aanverwante zaken vaak beschuldigd van het overtreden van wetten, zoals die betreffende gender discriminatie. De wet is vervormd tot een middel om het vermogen van mensen om morele oordelen te vellen te wurgen. In wezen wordt hiermee homoseksualiteit gepromoot en worden mensen aangemoedigd zich over te geven aan eindeloze begeerte en ontaarding.
d. Beperking van de rechtshandhaving
Onder liberale invloed beknotten veel rechters of wetgevende instanties opzettelijk de legitieme macht van de rechtshandhaving, waardoor zij in feite een oogje dichtknijpen voor misdaad. Het doel van het communistische spook hierbij is het verlammen van het staatsapparaat om sociale onrust te stoken, die op zijn beurt excuses creëert voor ofwel uitbreiding van de regering, ofwel de noodzakelijke voorwaarden voor een staatsgreep of revolutie.
Veel staten hebben extreem-linkse wetten aangenomen, een typisch voorbeeld is het ‘toevlucht-staat’-beleid. Deze wetten verbieden onder andere vaak dat federale immigratieambtenaren illegale immigranten arresteren, ook degenen met een uitstaand arrestatiebevel. De lokale politie mag niet samenwerken en communiceren met federale agenten om de immigratiewetten te handhaven.
Dit vormt een ernstig veiligheidsrisico voor het publiek. In juli 2015 schoot de illegale immigrant José Inez García Zárate een jonge vrouw dood die langs een pier in San Francisco liep. Zárate had een crimineel verleden: hij was aangeklaagd voor zeven misdrijven in verband met drugs en beroving, en wapenbezit, en was vijf keer het land uitgezet. In het kader van de sanctiewetten van San Francisco lieten de ambtenaren Zárate drie maanden voor de fatale schietpartij vrij in plaats van hem over te dragen aan de federale immigratiediensten, die hadden gevraagd dat hij aan hen zou worden uitgeleverd met het oog op zijn deportatie.
Wanneer een misdadiger terechtstaat, worden aan het openbaar ministerie zeer strenge normen opgelegd. Dit is ogenschijnlijk om de legitieme rechten van de verdachte te beschermen, maar vaak is het resultaat dat misdadigers gebruik kunnen maken van mazen in de wet. Sluwe verdachten, of zij die status of privileges genieten, die de wet en de voorschriften begrijpen, of die bekwame advocaten in de arm nemen, kunnen de rechtsgang rekken, tegen hoge kosten voor het gerechtelijk apparaat. Het kan zeer moeilijk zijn om schuldige verdachten voor het gerecht te brengen.
Onder invloed van de verbreiding van ‘seksuele bevrijding’ wordt in vonnissen in zaken betreffende seksuele misdrijven vaak verwezen naar bevindingen in onderzoek van Alfred Kinsey of activisten die hem volgen om te betogen dat de schade die door seksueel misbruik wordt veroorzaakt gering of onbestaand is. In veel zaken werden schikkingen getroffen waarbij de straffen van seksuele roofdieren verminderd werden. [32] Ook van veel gewone misdadigers zijn de oorspronkelijke straffen verminderd, zogenaamd vanwege budgettaire tekorten of vanwege de rechten van gevangenen. Het werkelijke doel is echter om politieke correctheid te gebruiken om de macht van de wet te verzwakken, de sociale orde te verstoren en de weg vrij te maken voor verdere uitbreiding van de overheid.
Wil de wet rechtvaardig zijn, dan moet zij strenge straffen opleggen aan hen die onvergeeflijke misdaden begaan. Sinds de oudheid staat op moord de doodstraf. Maar vandaag de dag hebben sommige landen en gebieden de doodstraf afgeschaft om redenen als ‘menselijkheid’, ‘verdraagzaamheid’ of een vermeend respect voor het leven.
Onder invloed van verwrongen liberalisme en progressivisme hechten sommigen een te groot belang aan de rechten van gevangenen – ongeacht de ernst van hun misdaden – terwijl ze vreemd genoeg zwijgen over de slachtoffers. Als een moordenaar gevoed en gehuisvest wordt met belastinggeld, is zijn verlies van vrijheid nauwelijks een eerlijke ruil voor de dood van het slachtoffer en het trauma dat dit veroorzaakt bij zijn naasten.
Veel onderzoekers in de Verenigde Staten hebben vastgesteld dat de doodstraf effectief is in het afschrikken van misdaad. David Muhlhausen, een senior beleidsanalist bij The Heritage Foundation, getuigde in 2007 voor het gerechtelijk comité van de Senaat dat de doodstraf een afschrikkend effect heeft en levens kan redden. In de jaren negentig onderzochten drie professoren, waaronder Paul Rubin van de Emory Universiteit, twintig jaar misdaadstatistieken van drieduizend steden en gemeenten in de Verenigde Staten en concludeerden dat “elke executie, gemiddeld, resulteert in 18 minder moorden – met een foutmarge van plus of min 10.” [33]
Zelfs geleerden die tegen de doodstraf zijn, moeten toegeven dat deze een afschrikkend effect heeft. Door de begrippen vrijheid en wettelijkheid tot het uiterste door te drijven, heeft links de wet verwrongen en beroofd van haar onschendbaarheid.
e. Buitenlandse wetten gebruiken om de Amerikaanse soevereiniteit te verzwakken
Wanneer liberale rechters in de grondwet van de VS geen formulering kunnen vinden om hun persoonlijke mening te ondersteunen, gebruiken zij wetten uit andere landen om hun argumenten kracht bij te zetten.
In de zaak Lawrence v. Texas (2003) van het Hooggerechtshof wilden de liberale rechters bijvoorbeeld een Texaanse wet herroepen die toestemmende homoseksuele volwassenen verbood om seksuele handelingen te verrichten, maar zij konden niets uit de Grondwet vinden om deze zaak te ondersteunen. Zij citeerden vervolgens een ‘gezaghebbende’ instantie buiten de Verenigde Staten die zei dat homoseksualiteit “in veel andere landen een integraal onderdeel van de menselijke vrijheid is”, en zij trokken de wet met succes in. Deze zaak resulteerde in intrekking van soortgelijke statuten in dertien andere staten. [34]
Het communistische gedachtegoed heeft zich in verschillende vormen over de wereld verspreid. De socialistische tendens in Azië en Europa is duidelijk te zien, en ook in Afrika en Latijns-Amerika heeft zij grote invloed. Landen als Zimbabwe en Venezuela zijn socialistische landen in alles behalve naam. Zelfs Canada is niet vrij van zijn invloed.
Handel en globalisering hebben de Verenigde Staten in nauwere banden met andere landen gebracht. Om in eigen land elementen van socialisme in te voeren, gebruiken liberale rechters het excuus dat zij zich moeten conformeren aan internationale conventies en gebruiken zij vervolgens jurisprudentie om de geest van de Grondwet te veranderen. Als zelfs de Verenigde Staten, als leider van de vrije wereld, de traditionele basisnormen niet kunnen handhaven, zal de hele wereld verloren gaan aan het communisme.
4. De geest van de wet herstellen
Vandaag de dag is de wet gekeerd tegen de goddelijke leer die haar oorspronkelijk inspireerde. De wet is een instrument geworden dat het communistische spook gebruikt om het morele fundament van de menselijke samenleving te vertrappen en om de samenleving naar de rand van de afgrond te brengen. Anti-traditionele en immorele wetgeving heeft het vermogen van de wet om de sociale orde te handhaven verzwakt, waardoor de uitbreiding van de staatsmacht als enige ‘oplossing’ voor de malaise overblijft.
Onder een rechtssysteem beheerst door het communistische spook, zouden mensen slechts twee opties hebben: Ofwel weigeren de autoriteiten en hun gedegenereerde wetten te volgen, ofwel hun moraliteit verraden om te voldoen. De eerste optie zou de vernietiging van het recht in de praktijk betekenen, want zoals de jurist Harold Berman het formuleerde: “Men moet in de wet geloven; anders bestaat zij alleen in naam.” [35] De laatste optie brengt een glibberige helling van moreel verval met zich mee, waardoor een neerwaartse spiraal ontstaat waarin de wet en de staat van de samenleving wedijveren in een race naar een absoluut dieptepunt. In beide gevallen zou de maatschappij als geheel geen uitweg hebben uit deze duivelse draaikolk.
Het boek The Naked Communist uit 1958 somt vijfenveertig doelen op die het communisme nastreeft om de Verenigde Staten te infiltreren en te ondermijnen. Zeven daarvan hebben betrekking op het rechtssysteem. [36]
Het zestiende doel bestaat erin de technische beslissingen van de rechtbanken te gebruiken om belangrijke Amerikaanse instellingen te verzwakken door te beweren dat hun gedrag inbreuk maakt op de burgerrechten.
Het vierentwintigste doel is de afschaffing van alle wetten die onfatsoenlijke inhoud aan banden leggen, door ze af te schilderen als censuur die indruist tegen de vrijheid van meningsuiting.
De negenentwintigste is de Grondwet aan te vechten als gebrekkig, verouderd of onverenigbaar met de internationale praktijk.
De drieëndertigste is het afschaffen van alle wetten die het communistische apparaat hinderen.
Het achtendertigste doel is om het legaal te maken voor niet-politionele instanties om arrestaties uit te voeren. Alle gedragsproblemen moeten worden gedelegeerd aan geestelijke gezondheidswerkers.
De negenendertigste wil controle krijgen over het gebied van de psychiatrie en wetten opleggen op het gebied van de geestelijke gezondheid om individuen te controleren die zich verzetten tegen communistische doelen.
Het vijfenveertigste doel is de afschaffing van het Connally-voorbehoud, ook bekend als het Connally-amendement. Deze regeling geeft de Verenigde Staten het recht om binnenlandse rechtspraak te verkiezen boven uitspraken van internationale rechtbanken. Het beoogde resultaat van dit doel is voorkomen dat de Verenigde Staten hun binnenlandse soevereiniteit beschermen en in plaats daarvan de rechterlijke macht van de VS ondergeschikt maken aan internationale instanties zoals het Internationaal Gerechtshof.
Wanneer men de hierboven opgesomde doelstellingen bekijkt en vergelijkt met hetgeen reeds ten uitvoer is gelegd, is het duidelijk dat het communisme zich in een goede positie bevindt om door te gaan met de ondermijning van het recht en de gerechtigheid in de VS.
Of het nu gaat om door de staat gesteunde haatpolitiek in door communistische regimes beheerste landen, of om regelgeving in westerse landen waar de communistische ideologie de wetgevende en gerechtelijke instellingen heeft uitgehold, in beide gevallen is het doelwit de geest van de wet – dat wil zeggen eerbied voor het goddelijke en de traditionele moraal.
Als wij niet in staat zijn de morele normen te handhaven die door het goddelijk gebod worden gedicteerd als onze criteria voor het herkennen van het uiteindelijke goed en kwaad, zal de samenleving wetten blijven aannemen die in overeenstemming zijn met de communistische ideologie, waarbij de slechten worden bevoordeeld en de rechtvaardigen worden onderdrukt. De samenleving zal haar goddelijke principes van rechtvaardigheid en vrijheid verliezen en bezwijken onder de tirannie van het communistische spook.
| Hoofdstuk 9 (deel 2) | Hoofdstuk 11 |
Referenties
1. Harold J. Berman, The Interaction of Law and Religion (Nashville: Abingdon Press, 1974), 51-55.
2. Dong Zhongshu 董仲舒, zoals geciteerd in Ban Gu 班固, “Dong Zhongshu zhuan” 董仲舒傳 [“Kroniek van Dong Zhongshu”] in Han Shu 漢書 [Het Boek van Han]. [In Chinees].
3. Berman, The Interaction.
4. Karl Marx, zoals geciteerd in W. Cleon Skousen, The Naked Communist (Salt Lake City: The Ensign Publishing Co., 1962), 13.
5. Sergej Nechajev, The Revolutionary Catechism (1869), Marxisten Internet Archief, geraadpleegd op 20 april 2020, https://www.marxists.org/subject/anarchism/nechayev/catechism.htm.
6. Vladimir Lenin, ‘The Proletarian Revolution and the Renegade Kautsky: How Kautsky Turned Marx Into A Common Liberal’, in Lenin Collected Works, trans. Jim Riordan (Moskou: Progress Publishers, 1974), 28:227-325, Marxists Internet Archive, geraadpleegd op 20 april 2020, https://www.marxists.org/archive/lenin/works/1918/prrk/common_liberal.htm.
7. Li Yuzhen 李玉貞, Yi bu dianfuxing zhuzhuo: Ershi shiji Eguoshi 一部顛覆性著作：二十世紀俄國史 [Werk van opstand: 20e-eeuwse Russische geschiedenis], (Beijing: Yanhuang Chunqiu, 2010). [In het Chinees].
8. Aleksandr Nikolajevitsj Jakovlev, “Zhi Zhongguo Duzhe” 致中國讀者 [“Aan de Chinese lezers”], in Yibei kujiu-Eluosi de Buershiweikezhuyi he gaige yundong 一杯苦酒–俄羅斯的布爾什維克主義和改革運動 [Een bittere beker: Bolsjewisme en de reformatie van Rusland], trans. Xu Kui 徐葵 e.a., (Beijing: Xinhua chubanshe, 1999), 10. [In het Chinees] De geciteerde tekst is een voorwoord geschreven voor de Chineestalige editie van Jakovlevs boek.
9. Op 15 maart 1999 werd bij de ‘Amendment of the Constitution of the People’s Republic of China’, die werd goedgekeurd tijdens de tweede zitting van het negende Nationale Volkscongres, in artikel 5 van de grondwet het volgende ingevoegd “The People’s Republic of China implements the rule of law and builds a socialist country ruled by law”. Zie An Linxian 安霖贤, Xianfa yuanze yu yi fa zhiguo 宪法原则与依法治国 [Grondwettelijke beginselen en het besturen van het land door de wet], people.com.cn, 2 november 2006, http://legal.people.com.cn/GB/43027/73487/73490/4990833.html. [In het Chinees].
10. Ouyang Fei 歐陽非, “Hongse huangtang huangyan lun” 紅色荒唐言論 [“Rode Onzin”], Minghui.org, 8 januari 2015, http://www.minghui.org/mh/articles/2015/1/8/302850.html. [In Chinees].
11. Francis Bacon, “Of Judicature,” in The Essays or Counsels, Civil and Moral of Francis Bacon, ed. Samuel Harvey Reynolds (Oxford: Clarendon Press, 1890), Internet Archive, geraadpleegd op 20 april 2020, https://archive.org/stream/essaysorcounsel00bacouoft/essaysorcounsel00bacouoft_djvu.txt.
12. Planned Parenthood of Southeastern Pennsylvania v. Casey (Nos. 91-744, 91-902), Legal Information Institute, geraadpleegd op 20 april 2020, https://www.law.cornell.edu/supct/html/91-744.ZO.html.
13. Neil Eggleston, “President Obama Has Now Granted More Commutations Than Any President in This Nation’s History”, The White House, 17 januari 2017, https://obamawhitehouse.archives.gov/blog/2017/01/17/president-obama-has-now-granted-more-commutations-any-president-nations-history.
14. Gregory Korte, “Obama Commutes Sentence of Chelsea Manning in Last-Minute Clemency Push,” USA TODAY, 17 januari 2017, https://www.usatoday.com/story/news/politics/2017/01/17/obama-commutes-sentence-chelsea-manning/96678814.
15. Paige St. John en Abbie Vansickle, ‘Here’s Why George Soros, Liberal Groups Are Spending Big to Help Decide Who’s Your Next D.A.’, Los Angeles Times, 23 mei 2018, http://www.latimes.com/local/california/la-me-prosecutor-campaign-20180523-story.html.
16. US Congress, House, Affidavit of Roger N. Baldwin, Investigation of Un-American Propaganda Activities in the United States: Hearings before a Special Committee on Un-American Activities, 75th-78th Cong., 31 december 1938, 3081-3082, Internet Archive, geraadpleegd op 20 april 2020, https://archive.org/details/investigationofu193804unit/page/2448/mode/2up/search/Baldwin.
17. Myron H. Thompson, zoals geciteerd in Phyllis Schlafly, The Supremacists: The Tyranny of Judges and How to Stop It (Minneapolis, MN: Richard Vigilante Books, 2006), 26-27.
18. Phyllis Schlafly, ‘Pots of Gold Behind Crosses and Ten Commandments’, Eagle Forum, 23 juni 2004, http://eagleforum.org/column/2004/june04/04-06-23.html.
19. Elk Grove Unified School District v. Newdow, 542 U.S. 1 (2004).
20.
US Congress, House, Expressing
the Sense of the House of Representatives that Newdow v. US Congress Was
Erroneously Decided, and for Other Purposes, HR 459, 107th Cong.,
1st sess., ingediend en goedgekeurd in House 27 juni 2002,
https://www.congress.gov/bill/107th-congress/house-resolution/459.
21. US Congress, Senate, A Resolution Expressing Support for the Pledge of Allegiance, S. 292, 107th Cong., 1st sess., ingediend en goedgekeurd in de Senaat op 26 juni 2002, https://www.congress.gov/bill/107th-congress/senate-resolution/292.
22. Schlafly, The Supremacists, 30.
23. Ibid., 58.
24. Ibid., 60-61.
25. ‘CNN Revels in Pot Smoke During New Year’s Eve Report From Denver’, Fox News, 1 januari 2018, http://www.foxnews.com/entertainment/2018/01/01/cnn-revels-in-pot-smoke-during-new-years-eve-report-from-denver.html.
26. Patrick McGreevy, ‘Billionaire Activists like Sean Parker and George Soros Are Fueling the Campaign to Legalize Pot’, Los Angeles Times, 2 november 2016, http://www.latimes.com/politics/la-pol-ca-proposition64-cash-snap-20161102-story.html.
27. Sen. Mike Lee, ‘GOP Senators Call on Sec. Tillerson to Investigate State Department Meddling’, March 14, 2017, https://www.lee.senate.gov/public/index.cfm/press-releases?ID=B5BD5596-25C8-495F-A8B1-A4D248649C04.
28. Schlafly, The Supremacists.
29. Obergefell v. Hodges, 576 U.S. 644 (2015).
30. Todd Starnes, ‘Kentucky Clerk: “This is a fight worth fighting”’, Fox News, 3 september 2015, http://www.foxnews.com/opinion/2015/09/03/kentucky-clerk-am-prepared-to-go-to-jail.html.
31. Mike Huckabee, zoals geciteerd in ‘Attorney for Kim Davis Speaks Out, Huckabee Blasts ‘Judicial Overreach’ in Case’, interview door Sean Hannity, Fox News, 8 september 2015, http://www.foxnews.com/transcript/2015/09/08/attorney-for-kim-davis-speaks-out-huckabee-blasts-judicial-overreach-in-case.html.
32. Stop the Kinsey Institute Coalition, ‘Kinsey Helped Undermine Laws Protecting Women & Children’, geraadpleegd op 20 april 2020, http://stopthekinseyinstitute.org/more/undermining-laws.
33. Paul Rubin, e.a., ‘Does Capital Punishment Have a Deterrent Effect? New Evidence From Post-Moratorium Panel Data’, Clemson University en Emory University (oktober 2003), https://cjlf.org/deathpenalty/DezRubShepDeterFinal.pdf.
34. Lawrence v. Texas, 539 U.S. 558 (2003).
35. Berman, The Interaction.
36. Skousen, The Naked Communist.